Tuesday, 8 February 2011

Unforgettable journey~

UNSTOPPABLE OBSTACLES DURING MY WINTER HOLIDAY- part 1

Tajuk cam gempak je,yelah kan banyak sangat dugaan dan cabaran yg terpaksa sy alami sempena cuti winter kali ni.Macam tak caya tapi tulah yg terjadi.Mesti korg sume nak tahu ape yg gempak sgt kn sampai sy nk tulis satu post special pasal ‘obstacles’ yg sy alami ni.Nak kata lawak,tak lawak tapi macam dasyat kot..hahaha..seyesly sy x bergurau,pengalaman cuti winter saya macam kt dalam zaman perang or senang kata macam zaman pendudukan komunis masa dulu2.

Untuk pengetahuan korang sume,cuti winter kali ni sy xde kemana-mana memandangkan my parents plan utk bercuti di Mesir.Jadi,sy menunggu ketibaan mereka pada 27hb tu dan merancang untuk berjalan di Cairo,Alex dan Mansurah.3 tempat je sbb mereka dtg 3 hari sahaja.My housemates sume ade yg ke UK dan ade yg balik ke Malaysia sbb cuti kami 2 minggu lebih jgk.Oleh sebab sy ditinggalkan keseorangan sy meminta Farah,ex-housemates sy utk menemani sy sepanjang parents sy dtg dan selepas parents sy balik nnt.
Tarikh 25 Jan,Mesir menjadi kecoh dengan berita rusuhan besar-besaran oleh rakyat-rakyatnya di Cairo.26 Jan,sy bercadang utk ke Cairo sebab nak bersedia awal untuk menjemput parents sy.Sehari selepas rusuhan,wrong timing tu..sy cuak untuk ke Cairo dan mengambil plan lain iaitu gerak terus 26 Jan pada pukul 12 mlm terus ke lapangan terbang Cairo untuk menjemput parents sy,memandangkan flight mereka sampai pada pukul 3 pagi dan 6 pagi.Kenapa ade 2 flight??hehe..actually,my dad from Sudan and my mom from Malaysia tu yg jd 2 waktu ketibaan.Hari yang nk jemput tulah plak sy boleh kena diarrhea maha hebat.Agak lembik jugak sbb banyak hilang air kn.Tu dah dugaan yg pertama.Telan 2 biji immodeum ngn 2 biji charchoal,berbekalkn doa dan tawakal,semuanye selamat sepnjg perjalanan ke airport mlm tu.

27 Jan,keadaan di Cairo pada pagi tu nampak tenang dan aman.Sy,Farah dan my parents dijemput oleh Ustaz Mat yg bertanggungjawab membawa kami berjalan-jalan selama 2 hari nanti.Kami dihantar ke tempat peninapan kami di Hayyu Asyir.Rumah yg sy sewa tu fulammmak…cun kot..satu rumah lengkap dgn tv,dapur,heater yang penting ade lihaf in every room,dengan harga 185 genih utk satu malam,suatu yg berbaloi kot.(lihaf ialah selimut yang berbulu-bulu yang digunakan masa winter kt mesir).Selepas membersihkan diri dalam pukul 9 pagi kami bergerak ke satu kedai kat mane ntah,dh lupa name die utk breakfast.Yang penting tu kedai melayu ok yg buka awal pagi kira klu kt Msia lebih kurang mcm kedai mamak la.Mane ade kedai2 makan kt mesir nk buka awal2 pagi kn?ade sape2 penah jumpa ke sepanjang duk kt mesir??

Hari pertama trip parents sy hari tu takde masalah mane memandangkan ustaz reti pilih jalan yang selamat dan pandai untuk elak jalan-jalan yang berpotensi untuk rusuhan berlaku.Kami semua still dalam keadaan berjaga-jaga,yelah keadaan tak boleh didugakan.Apa-apa pun kena sentiasa bersedia.Yang sebenarnya,hari tu memang ada rusuhan tapi kami semua je yang tak tahu dan kami tak lalu pun jalan tu.Balik ke rumah sewa,buka tv,tgk Al-Jazeera terpampang berita rusuhan di Jalan Suez,kt Cairo yang agak dasyat jugak la.Memandangkan esok 28 Jan,bersamaan hari Jumaat iaitu hari cuti untuk semua rakyat mesir,ade pihak mengatakan esok ialah hari rusuhan yg besar-besaran akan berlaku.Destinasi kami untuk hari kedua terpaksa dibatalkan.Kesian my parents tak dapat jalan2 kt Alex disebabkn rusuhan bodoh yg mereka-mereka ni buat.Kami semua terus straight balik ke Mansurah sebab rumah yg sy sewa hanya utk satu malam je.Jadi nak tak nak kami mmg kena balik Mansurah sbb kat Cairo dh xde tmpat tinggal.Tu dugaan yg kedua.Terpaksa batal jln2 ke Alex dan balik Mansurah on da day that they all predict to be the worst day ever.Sepanjang perjalanan balik tu,kereta boleh kira kot kt jalan,nak kata semua org dah tak nak keluar rumah sebab takut.Tapi Ustaz tu still kena hantar kami balik sbb dah jd tanggungjawab die.Thanks ustaz sbb bawa kteorg jln2 and hantar balik dgn selamat.Memang worst kot,Cairo ngan Alex tempat paling teruk kena.Nasib baik kteorg balik Mansurah.Mansurah tak adela aman mana tapi still selamat la lg berbanding ngn Cairo.

Start hari tu,28 Januari,kerajaan Mesir BLOCK telefon,mesej,internet sume.Ade ke patut??Memang stress kot hidup.Dahla kteorg ni mmg bergantung kt internet je untuk tahu kisah kt luar tu,tapi dh jadi cmni,seyes jd mcm katak bawah tempurung.Sampai2 Mansurah,kami semua duduk je dalam rumah sbb takut untuk keluar berjalan2.Petang tu,talian telefon dah ade balik tapi mesej still tak dapat.internet memang tak de rupa pun akan disambung dalam masa terdekat.huhu.sedih je..derang block facebook sume.Sy mmg anti dh dgn mesir ni.mujur sy ade lg 2 tahun untuk habiskan pengajian,sy sabarkan jela.Malam tu,kami keluar untuk melihat kawasan sekitar Mansurah.Mansurah tak adela besar mane dan tak ade tempat menarik mana mcm Cairo or Alex tapi sy suka Mansurah sebab tempat die aman dan tenang.Memandangkan Mansurah tak besar mane,kami cume berjalan kaki shja untuk melihat kedai kt situ.Syok2 jalan,tetbe mata pedih,tekak sakit mcm tak boleh nk bernafas..Rupanye gas pemedih mata tu dah smp kt kawasan kteorg tgh jalan2 tu.ape lagi,kami terus berlari masuk French Fries pnye kedai mkn sbb mmg tak boleh tahan langsung kot kalau duk kt luar,sampai berair2 hidung.Masuk-masuk kedai tgk tv,tunjuk berita pasal rusuhan kt Cairo.Pecah sana-sini,bakar sana-sini,baling2 sume,gaduh..hanya Tuhan je tahu ape perasaan kami masa tengok berita tu sume.Korg yg tgk pun dah takut,ni kan kami yg ade kt dalam Negara yg tgh kucar-kacir mcm ni dan tgk berita tu.

29 Januari kami masih di Mansurah.Still tak tahu keadaan semasa di luar memandangkan line internet still di block lg.Hanya line telefon sahaja yang dapat menyambung komunikasi antara kami semua.Hari ini sy plan untuk bawa my parents jalan-jalan sepanjang Sg.Nil.On da way nak pergi tu,nampak kedai-kedai sume tutup,tingkap kena balut ngn surat khabar.Kteorg macam pelik jugak bila tengok cmtu tapi still wat bodo mcm takde ape2 yang berlaku.Esok 30 Januari ialah tarikh untuk my parents balik sebab derang plan percutian 3 hari je.Sy pulak akan habiskan masa cuti di rumah sahaja selepas my parents balik nnt.Itu ialah plan asal tp terpaksa ditukar last minit jugak SEBAB hari tu kteorg dapat berita banduan2 yg jahat kt dalam penjara tu terlepas disebabkn polis sume dah pupus kt Mesir tu.ADE KE PATUT?? Kerajaan ape yg takde polis?? So masa ni,Mesir dikawal oleh tentera.Bila tentera dah ambil alih,maksudnya kerajaan tu dh sampai tahap teruk gler dah.Perintah berkurung dah start keluar,mula dari pukul 6 ptg sampai pukul 8 pagi semua orang tak boleh keluar.Sesiapa yang keluar akan ditembak.WUISHH,ni dah mcm zaman komunis dulu2 kan?Seyes same kot..Dulu masa belajar sejarah just baca je dan sekarang sy mengalami keadaan tu.What a day kn??
Malam last my parents tido kt rumah mlm tu,sy dapat byk call dr kawan2.Tak boleh tido kot mlm tu.Try untuk tido tapi still badan mengiggil2 sebab takut sgt.Nak2 mlm tu kteorg dapat call ckp kn tadah air siap2 sebab kerajaan Mesir nk block air.Weh,sewel ke ape??ape kene mngena rusuhan dgn putuskan bekalan air.Kadang-kadang sy mmg nk ckp Mesir ni bodoh,bukan Mesir tu tapi kerajaan die tu.Bukan nak percaya tapi dlm keadaan mcm ni,nak tak nak kteorg kn ikut jugak ape yg derang bgth tu,mlm tu jgk kteorg tadah air berbaldi-baldi yelah bila air takde susah kot.Pastu dapat pulak call ckp kalau boleh tutup sume lampu2 and kunci sume tingkap2 rumah sebab takut pencuri masuk.Part yg ni sy dah takut gler,kena tutup lampu buat2 mcm takde org kt rumah.Haa,ni mmg sebijik mcm zaman komunis kn..kalau dulu tak boleh pasang pelita kt rumah sebab nanti pihak komunis tahu kita ada kt rumah,tapi kali ni,kteorg kn tutup sume lampu dan kalau nk buka jugak jgn smp orang luar tahu kita ade kt rumah.YA ALLAh,masa tu hanya Tuhan je tahu perasaan sy.Tu baru 1st day kena buat mcm ni,sy tak dapat bayang kot kalau kena buat benda ni setiap hari pasni selepas parents sy blk nnt.Jadi sy tekad dengan keputusan sy,sy nak balik Malaysia jugak esok same2 dgn my parents.Masa my parents ade kt rumah sy pun sy still rasa tak tenang ni kan pulak bila derang dh balik nnt.tak dapat bayang kot perasaan takut tu.

Hari yang dinantikan.30 Januari,seawal 9 pagi kami semua bertolak ke airport cairo.Sy dgn Farah mmg dh tekad nak balik,kteorg ajak jugak la Rashidi dgn Kak Ummu sbb masa tu mane yang rapat ngn kteorg tu yg kteorg sempat ajak.Dalam 6 buah kereta gak la yg gerak pergi airport sbb kn gerak dlm kumpulan takut ape2 jadi dlm perjalanan.Syukur Alhamdulillah,sepjg perjalanan tu semua selamat.Sy,Farah,Kak Ummu ngn Rashidi mmg berjudi nasib nk pergi airport dan beli tiket on da spot je sbb nk pergi beli tiket kt travel agent,celah mane syarikat nk buka kn?mmg tawakal jela mase pergi airport tu.Nak book online pun tak boleh jugak sbb derang block internet.Nak minta org dari Malaysia belikan,pun tak boleh sebab die tak boleh connect dgn pihak belah Egypt sebab server derang down,yelah kata internet kn block.Memang menyusahkan org betul la.Nak tak nak terpaksa doa ngn tawakal jela bg ade tiket untuk kteorg balik Malaysia..huhuhu.

p/s- Sila abaikan percampuran bahasa melayu dan BI yg sy tulis ni memandangkan sy dh lame tak tulis karangan bm utk exam.dan part kedua akan disambung dalam masa terdekat ni..part kedua lg dasyat kot citer die sbb dis part will tell us how my friends and i stranded kt airport cairo for 4 days 3 night..
kalau ade bahasa yg kasar tu,wat2 x nampak je ok.

simple tazkeerah



salam w.b.t semua,

alhamdulillah, syukur kepada yang Maha Melindungi, semua insyirahians selamat...=)
ok kepada siapa yang tak tahu lagi, 3 dari kami, dah selamat sampai malaysia, dan lagi dua masih bercuti-cuti di United Kingdom, insyaallah akan balik malaysia 12 febuari nanti, entry ni, saya malas nak cerita pasal mesir, sebab semua orang dah tau rasanya apa yang terjadi sekarang kan?. Jadi kalau nak cerita pengalaman sepanjang rusuhan tu pun, saya tak ada isi, sebab tak sempat nak merasa, hari yang saya balik tu adalah hari bermulanya rusuhan... Mungkin nanti boleh suruh salah seorang dari kami menceritakannnya...(sape ye? hehe).

Insyaallah selepas kesusahan ada kesenangan...=). Okay, entry ni pendek lagi dari yang lepas kot, sebab cuma nak kongsi sikit aje dari apa yang saya baru baca, dari buku Wasiat Imam Syafi'i karangan Abu Qamar Salahuddin, buku ni saya pinjam dari salah seorang ukhti yang sangat...masyaallah...trimas kepadanya kerana memperkenalkan buku ni, tapi buku ni bagi pendapat saya agak berat untuk difahami, sebab ada maksud mendalam dalam setiap penulisan Imam Syafi'i ni, sebab beliau menggunakan bahasa-bahasa yang puitis, mungkin kerana salah satu sebabnya adalah beliau seorang penyair juga, selain mengarang buku-buku agama...

Mungkin lepas ni kalau ada lagi ayat-ayat yang best dalam buku ni, saya akan buat lagi entry baru, insyaallah...so for the time being, i would like to share this simple phrase, moga dapat mencuit sedikit jentera utama dalam badan kita ke arah yang lebih baik...ameen...

Jiwa Yang Kerdil...apa itu jiwa yang kerdil?

Diriwayatkan oleh Abdullah Al-Asbahani dari Abu Nashr dari Abu Adillah yang mengatakan bahawa dia pernah mendengar Imam Syafi'i berkata:

''Tumpukan wang dapat membuat orang yang sebelum ini membisu menjadi banyak bicara. Hati mereka tidak pernah mengenali kelebihan orang lain, dan tidak tahu pula darjat kemuliaan sendiri''.

Nauzubillah...



Nobody trips over mountains. It is the small pebble that causes you to stumble. Pass all the pebbles in your path and you will find you have crossed the mountain. -anonymous-

mp3 pLayeR

HYE!!!!